Bij Fisherman's Wharf wat rondgelopen en zeeleeuwen en een pelikaan gefilmd. Er werd Clam Chowder (gebonden vis/zeebanketsoep) uitgedeeld om te proeven. Dat is goed bevallen; erg lekker.
Later zijn we naar Carmel Valley gegaan en hebben een campingplekje veroverd. De een na laatste! Daarna weer terug richting Monterey om de 17-Miles Drive te rijden.
Dit is een 27 km lange kronkelweg langs dure huizen en bezienswaardige plaatsen. Hier hebben we nog meer leuke beestjes gezien, o.a. ground squirrels (grond eekhoorns) die uit je hand aten. Ze werden ruim gevoerd ondanks de borden: Do not feed!
Langs de kust zijn mooie rotsachtige stukken. We kwamen ook langs de Lone Cypress. The loneliest tree in America.
Dat lijkt inderdaad zo op foto's, maar als je hem vanaf een ander punt fotografeert is hij opeens helemaal niet zo lonely meer. Ze zijn daar ook gek op golfbanen. We hebben er een gezien waar de poen vanaf droop. Wat ons betreft hoeft de 17-Miles Drive niet zo aanbevolen te worden. Het was best aardig maar niet geweldig en bovendien moet je ervoor betalen. Hiervandaan weer naar Monterey waar onze trouwdag gevierd moest worden met een etentje. We hadden een restaurant aan het water met leuk uitzicht en zagen nog een zeeotter langs dobberen. Je moest flink doorwerken tijdens het eten, maar de bediening is overal eigenlijk even vriendelijk. En Jan kreeg weer eindeloos koffie. Na nog een wandeling door nog een ander deel van de stad zijn we naar de camping gegaan. Hook-up aangesloten en binnen testte Jan de rookmelder en de koolmonoxidemelder. Ze werkten allebei, maar de laatste wilde niet meer uit. Wat een geluid! Daarvan word je niet alleen zelf wakker maar staat in no time de hele camping op je stoep. Dat was even schrikken. Uiteindelijk de batterij er maar uit gehaald.
Morgen gaan we in onze hobbeleend naar Ventura. Er zin een vering in die kar, het lijkt wel of je op 2 wielen door de bocht gaat. Alleen nog duimen dat we een plekje kunnen vinden want het is wel een feestweekend (Memorial Day).