Dag 22, Yellowstone

Nadat we voor Jan in het dorp nog een trui gekocht hebben zijn we het park weer ingegaan. Het was druk en niet eens weekend maar woensdag. Eerst hebben we in Madison de camping voor vannacht besproken en zijn toen door getuft naar Canyon Village. Inmiddels was het al bijna 11 uur, want een plaatsje reserveren duurt hier eindeloos. In Canyon Village wat rondgekeken en wat gegeten. Om kwart over 12 begonnen we eigenlijk pas aan onze sight-seeing van deze dag. We hebben de Grand Canyon van de Yellowstone River bekeken en hoe! Eerst naar Inspiration Point, mooi, nog niks aan de hand.



Toen zijn we naar de waterval (Lower Falls) gelopen. Naar beneden was een fluitje van een cent, wat beloond werd met een heel indrukwekkend uitzicht. Je staat bovenaan de waterval en ziet het water 94 meter naar beneden kletteren. Dit gaat gepaard met een donderend geraas wat je niet alleen hoort maar ook voelt in je borstkas.




Heel mooi, alleen moet je daarna weer naar boven lopen. Datzelfde deed zich voor aan de overkant. Daar ligt Uncle Tom's Trail, een bergpad gevolgd door 328 treden. Dan sta je dus onderaan de waterval. Ook heel mooi.


Hierna kwamen we langs de Sulpur Caldron, een borrelende poel met een zuur gehalte gelijk aan dat van maagzuur of batterijzuur. De Mud Volcanostreek lag iets verderop. Veel geborrel in de modder en vooral veel rotte eierenstank. De Dragon's Mouth was wel leuk trouwens. Een grot(je) waar stoom uitkomt en waarin het diep en zwaar rommelt. Net of er een draak in woont.
Toen kregen we een rustiger stuk. Wel mooi, maar we konden gewoon doorrijden tot het bord van de Continental Divide waar we, in de sneeuw, even een foto gemaakt hebben.



Bij Old Faithfull hebben we getankt en omdat hij net uitgespoten was zijn we doorgereden. We waren ook al behoorlijk moe na al die activiteiten en een te korte nacht. We hebben nog wel even de Firehole Lake Drive gereden en daar gewacht tot de Great Fountain Geyser uit zou barsten. Dat doet hij 2x per dag en nu zou dat zijn tussen 16.40 uur en 20.40 uur. Wij waren er om 10 over half 6 en toen was er al water aan het stromen, een teken dat het nog ongeveer een uur duurt. Het voordeel van een camper is dat je alles bij de hand hebt, dus hebben we ons geïnstalleerd met een chippie en een biertje en rustig gewacht op de dingen die komen gingen. Het was de moeite waard. Om 10 over half 7 spoot hij zo'n 25 à 30 meter hoog. Zijn record is een meter of 60, maar dit was toch ook niet verkeerd.


Het was een hele belevenis. De mensen die eromheen zaten leefden echt mee. Een heel leuk sfeertje en op het moment van uitbarsting werd er geklapt en gejuicht alsof het een goal bij een voetbalwedstrijd betrof. Dit was een hele mooie, rustige afsluiting van een drukke maar mooie dag.

Straks op tijd naar bed. Er staan ons 3 reisdagen te wachten. Het weer zal hier langzaam slechter worden. Hebben wij weer geluk nu we weer verhuizen?