Dag 29, Muir Wood State Park

Omdat we bijna geen benzine meer hadden moest dat eerst opgelost worden. De eerste twee pompen vond Jan te duur. "Voor dat geld wil ik wel omrijden", zei hij. Dus hebben wij Highway 1 zuidwaarts langs de kust gevolgd. Highway is in dit geval wel erg ruim uitgedrukt. Het is een smalle, bochtige, stijgende en dalende tweebaansweg. Wel een mooie kustlijn, maar doordat de benzinemeter razendsnel daalde hebben we daar niet echt van kunnen genieten. Er was in de verste verten geen benzinepomp te bekennen. Niet in Stinson Beach, niet in Muir Beach. Eindelijk vonden we er een. Dat was een pak van mijn hart en dit keer niet alleen het mijne. Jan had ook behoorlijk op eieren gezeten.

Het volgende plan was om in Muir Woods State Park de Redwood bomen te bekijken. Maar hoe we ook zochten, nergens was Muir Wood te vinden. Ook dit hebben we weten te vinden en daarom in de giftshop een passend t-shirt voor Jan gekocht: voorop 2 wasbeertjes in de auto met een kaart en het onderschrift: "Are we there yet?" en achterop een slingerweg en de kreet: "We made it!"
Het was trouwens een mooi bos en de Redwoods zijn, ondanks dat het familie van de sequoia's is, toch anders. Een veel dunnere stam, zo te zien hoger en de rode kleur van de bast ontbreekt meestal. Wel rook het hele bos naar kaneel.




's Middags wilden we nog even naar Point Reyes. De weg naar de vuurtoren waar je het mooiste uitzicht zou hebben was lang en eentonig. Op een gegeven moment hebben we het opgegeven en zijn we gekeerd. We zijn denk ik de laatste weken te veel verwend met mooie dingen om ons nu nog druk te maken.

Om half 5 waren we weer op de camping en hebben we de wasmachine aangezet. In de tussentijd hebben wij lekker even in het zonnetje gezeten en  's avonds zijn we begonnen met opruimen, schoonmaken en inpakken. Het is nu echt bijna voorbij.