Toen het wasbord weer overwonnen en alles heel gehouden. Het plan was om in Arches National Park op de camping te gaan staan. In Moab aangekomen hebben we eerst postzegels gekocht en eindelijk de kaarten verstuurd die we dagen geleden al geschreven hadden en boodschappen gedaan. Dat blijft leuk in Amerika. Je hoeft bijna niks te doen. Bij de kassa wordt je kar uitgepakt en erna wordt alles voor je ingepakt. Je hoeft het alleen nog in de auto te zetten en zelfs dat is nog wel eens voor ons gedaan. Toch heel wat anders dan toen ik vlak na thuiskomst het mandje bij onze AH op de band zette en de kassière chagrijnig riep: "Wel alles uitpakken!" O ja,we zijn weer thuis.
Op naar Arches. Bij de ingang stond al dat de camping vol was. We zijn even het Visitor's Center ingegaan en hebben een lijstje met campings in de buurt gekregen. Op een ervan hebben we eerst een plaatsje ingenomen en zijn toen teruggegaan het park in. Daar lazen we dat de camping vanochtend om 9 uur al vol was en gisteren om 10 over 8 al.
Arches verder ingereden, maar we hadden het niet echt naar ons zin. Het was somber en koud en het ging steeds harder waaien. Dat nodigt niet echt uit tot wandelen terwijl de mooiste bogen even van de weg af liggen.
We zijn op tijd weer naar de camping gegaan en hebben ons vreselijk geërgerd aan de buren die de motor van de auto een half uur lieten lopen, terwijl ze er niet eens in zaten. Bovendien hadden ze een schattige pup en daar waren ze ook niet aardig tegen. Wij hebben ons boek maar gepakt en hebben ongegeneerd moe zitten wezen. De plekjes zijn hier zo klein dat we niet eens de barbecue aangezet hebben. We hebben geen zin om bij de buren op schoot te zitten.