Om 9 uur moesten we op het vliegveld zijn. De helikopter kon 5 passagiers vervoeren en we waren met 5 dus was het spannend wie er waar kwam te zitten. Dat heeft met gewicht te maken. Voor de helikopter werd nog een souvenirfoto gemaakt en toen moesten we instappen.
Ik naast de piloot en Jan aan mijn andere kant. Perfecte plaatsen dus. Voor we er erg in hadden waren we al in de lucht, zo soepel en stil ging het. Door de koptelefoon kregen we Nederlands commentaar en dat werd ook aangesloten op de videocamera. Het leek wel of Prins Bernhard sprak. Nog steeds hebben we er lol om en als we een heel groot bos vanuit de lucht zien is er altijd wel een van de twee die spontaan met een accent roept: Dit is het Kaibab nationale woud. Het grootste nationale woud van de Verenigde Staten.
De vlucht was geweldig. Slechts een half uur maar ruim de moeite waard. Het is daar zo imposant, je wordt er gewoon stil van. Je kunt daarboven absoluut geen afstanden inschatten en het leuke is dat we nu ook aan de kant van de North Rim zijn geweest. Daar is het groener, kijk maar op de foto's. zonder bijschrift zijn van de south rim.
 |
| North Rim |
 |
| North Rim |
Het uitzicht was ongelofelijk doordat het weer volkomen omgeslagen was. Het was nu helder blauw en volop zon. De tijd vloog en ook de landing ging bijzonder soepel. Het was alleen jammer dat hij niet een paar duikvluchten deed, maar dat zullen lang niet alle toeristen leuk vinden. Later leerden we ook dat hij het niet eens mag.
Het vervolg van het avontuur was dat we de camper moesten parkeren en met een gratis bus van uitzichtpunt naar uitzichtpunt konden. Sommige stukken hebben we ook wel gelopen. Ook dit was grandioos. Het weer zit ook zo mee. Hierdoor konden we Humpfrey's Peak (3851 m) goed zien liggen terwijl die toch op maar liefst 90 km afstand ligt.
Tussen de middag hebben we een hot dog gegeten. Ik een gewone en Jan een chilidog. Was erg lekker. We hadden nog een hele rit voor de boeg, tot Page, en dus gingen we op pad. Totdat we bij Desert View Point kwamen en een camping zagen. Razendsnel ons plan aangepast en een van de laatste plekjes geconfisceerd. Het is weer zo'n enveloppengebeuren. We hebben nu morgen wel wat meer te rijden, maar daar staat tegenover dat we net de zonsondergang in de Canyon hebben gezien en we morgenochtend, maar dat is wel akelig vroeg, de zonsopgang kunnen zien.
We hebben vandaag ontzettend veel foto's (natuurlijk niks als je het vergelijkt met wat je nu zou doen) gemaakt en gefilmd, maar wat je daar nooit op terug zult vinden is het het hier zo lekker ruikt. Gisteren heel kruidig en vandaag die echte naaldbomen geur. Heerlijk!